Kat mülkiyeti; inşaat işlemleri tamamlanmış tamamen kullanıma hazır hale gelmiş yapıların bağımsız bölümleri üzerinde ayrı ayrı mülkiyet kurulması olarak biliniyor. Peki kat mülkiyetinde ortak kullanım alanları!
Kat mülkiyetinde ortak kullanım alanları!
Tamamlanmış bir yapının (apartman) başlı başına kullanıma elverişli olan daire, dükkan, iş bürosu gibi bölümleri üzerinde ayrı ayrı mülkiyet kurulmasına olanak veren bir rejim. Türkiye’de kat mülkiyeti rejimi 23.6.1965 tarih ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu ile getirilmiştir. Bir binanın bağımsız kullanıma elverişli kısımlarına "bağımsız bölüm" ve bu kısımlar üzerinde mülkiyet hakkına sahip kişilere "kat maliki" denmektedir. Bağımsız bölüm üzerinde mülkiyet hakkı, onun tümünü ve eklentilerini de kapsar.
Binada ortak yerler önceden yapılan sözleşmede belirtilebilir. Yalnız, kat mülkiyeti kanununun 4. maddesinde belirtilen belli yerler, sözleşmede olmasa bile, kanunen ortak yer sayılmıştır. Bu ortak yerler şunlardır: Temeller, ana duvarlar, bağımsız bölümleri birbirinden ayıran ortak duvarlar, genel giriş kapıları, tavan ve tabanlar, antreler, merpenler, asansörler, sahanlıklar, koridorlar, buralardaki genel tuvaletler, lavabolar, kapıcı daire ve odaları, genel çamaşırlık, terasta çamaşır kurutma yerleri, genel kömürlükler, ortak garajlar, elektrik, su, havagazı saatlerinin korunmasına mahsus olup bağımsız bölüm dışında bulunan yuvalar, kalorifer daireleri, kuyular, sarnıçlar, binanın genel su depoları, sığınaklar, bağımsız bölümün dışındaki kanalizasyon tesisleri, çöp kanalları, kalorifer, su, havagazı, elektrik, telefon, radyo, televizyon için ortak tesislerle ortak şebekeler, antenler, ortak sıcak ve soğuk hava tesisleri, çatılar, bacalar, genel dam terasları, yağmur olukları, yangın emniyet merpenleri. Bu sayılanların dışında kalıp da yine ortaklaşa kullanma korunma, yararlanma için zaruri olan daha başka yerler de "ortak yer" sınıfına girer.
